dismay

ویکی لغت سے

انگریزی[ترمیم]

اسم[ترمیم]

dismay (جمع dismays)

  1. ہیبت۔ ہمت شکنی۔ حزن۔ خوف۔


فعل متعدی[ترمیم]

dismay (third-person singular simple present dismays، present participle dismaying، simple past and past participle dismayed)

  1. (متعدی) ڈرانا۔ دھمکانا۔ ہیبت زدہ کرنا۔ مایوس کرنا۔